Mijn reis naar Australië kon dan eindelijk beginnen! Mijn vlucht vertrok op 19 april om 15.20 vanaf Schiphol Airport met Emirates. We vertrokken al vroeg vanaf huis omdat het dat weekend paasweekend was, en er grote kans was op file.

Eenmaal aangekomen op Schiphol zijn we naar de juiste gate gelopen. Vanaf dat moment ging dan toch alles echt gebeuren! We gingen naar de incheck balie en checkte de koffer in, nu was het alleen nog beetje spannend hoeveel nou eigenlijk mijn koffer zou wegen, gelukkig was die 28,8 en mocht die gelukkig ook mee!

Na de incheckbalie was het toch echt tijd om afscheid te nemen van mijn ouders, toch best wel een gek idee dat je naar de andere kant van de wereld gaat en 7 maanden zonder je ouders leeft. Na het afscheid nemen ging ik dan toch echt door de poortjes!! Ik ging de juiste gate opzoeken en ging even wat eten. Ook zag ik hoe ze met ongeveer 30 mensen het vliegtuig gereed maakte voor onze vlucht. Het vliegtuig was erg groot, en was een dubbel dekker, ik had nog nooit z’n groot vliegtuig gezien. De ‘bovenverdieping’ is voor de businessclass en beneden voor de normale passagiers.

De eerste vlucht duurde bijna 7 uur en ik zat naast twee Nederlandse mensen die gingen backpacken in Filipijnen, echt zo gaaf, ze waren al volwassenen en gingen nu nog met een backpack backpacken.

Tijdens de vlucht heb ik vooral gepraat met de mensen naast me, het was zo gezellig en heb ook erg veel leuke dingen gehoord wat ze hebben gedaan qua reizen. Ze stelde ook super veel leuke vragen aan mij, en ik ook weer aan hun. Het was echt leuk dat ik naast mensen zat die ook echt waren geïnteresseerd. Je kreeg tijdens de vlucht ook eten, en verrassend genoeg was dat ook echt wel lekker.

Eenmaal aangekomen op Dubai Airport was het voor het eerst afscheid nemen van mensen die ik heb ontmoet tijdens mijn reis in Australië. Zij waren al eens eerder op Dubai Airport geweest dus ze wisten al waar ik naar toe moest. Ze waren ook nog met me meegelopen naar de Metro die ik moest nemen in het vliegveld naar de juiste gate. Zulke lieve mensen!!!

In de lift ontmoette ik een man die naar dezelfde verdieping moest als ik. Hij is toen met me mee gelopen naar mijn gate, en heeft me een beetje verteld over zijn werk. Hij reist in ieder geval a lot voor zijn werk. Maar hij zei dat die de meeste tijd alleen maar het vliegtuig en het kantoor/ de mensen zag in het land waar die was.

Ik had ongeveer 2 uur overstap tijd, en was binnen een half uur al bij de juiste gate, door al deze lieve mensen!

De tweede vlucht zat ik naast twee Duitse mensen die niet heel goed Engels konden, dat vond ik in het begin wel jammer, maar achteraf gezien heb ik lekker kunnen slapen in het vliegtuig. Deze vlucht duurder rond de 13,5 uur. Bij deze vlucht kregen we ook eten, maar op een of andere manier was dit minder lekker dan de eerste vlucht. Dit zou ook te maken kunnen hebben omdat je wel erg moe wordt, en als je dan veel slaapt in het vliegtuig is het natuurlijk ook allemaal even anders. In het vliegtuig moesten we ook een klein formuliertje invullen voor de douane in Sydney. Je moest invullen waar je ging verblijven in Sydney, wat je ging doen, wat voor VISA je had en of je nog bepaalde dingen hebt gedaan met dieren etc. Sommige woorden waren best wel lastig en je hebt natuurlijk geen wifi om het op te zoeken op internet. Op dat moment heb ik het aan de mensen naast mij gevraagd en probeerde ze het me opzich best goed uit te leggen.

Na de 13,5 vlucht was ik dan eindelijk geland in SYDNEEEEY!

Eerst moesten we bij een locket je paspoort laten zien, ik had het natuurlijk best wel warm omdat ik allemaal al verhalen had gehoord dat ze erg streng waren daar, en dat Nederlanders er wel sneller worden uitgepakt omdat Nederland bekend staat om alcohol en drugs. De man die mijn paspoort controleerde zag het aan me en probeerde me een beetje gerust te stellen, wat eigenlijk niet echt hielp haha. Na het eerste locket mochten we onze koffer van de band halen, omdat mijn koffer best wel zwaar was en ik erg struggelde met eraf te halen, had ik aan iemand gevraagd of die me misschien kon helpen, en gelukkig wilde die dat doen.

En nu kwam het engste, de douane!! Achteraf gezien was het allemaal best wel okay, ik moest bij de douane alleen mijn formuliertje afgeven en toen mocht ik alweer voorbij de poortjes.

Bij de meetingpoint stond mijn transfer te wachten, om mij naar mijn gast gezin te brengen! Ik had een papiertje nodig die ik aan de transfer moest geven als bewijs dat hij mij moest ophalen, maar natuurlijk was ik die weer kwijt. Ik zei tegen hem dat ik hem wel op mijn telefoon had, maar hij hoefde hem helemaal niet te zien, gelukkig maar! Hahah.

Ik kwam zaterdag 20 april om rond 22.30 bij het gastgezin aan (in Kilarra), het was nog wel even zoeken voor de transfer waar nou eigenlijk het huis was. Nadat we het huis hadden gevonden deden mijn hostparents allebei open en ze waren gelijk al super enthousiast en gingen me helemaal knuffelen, echt super lief. Ze hadden 2 vrienden die avond op bezoek dus die ook gelijk ontmoet. Ze hadden ook 2 andere studenten in huis die een uur later ook thuis waren. Het waren twee Japanse studenten, 1 zat op dezelfde school als ik (ELC) en de andere was er net mee gestopt en werkte in een Japans restaurant.

Na het voorstellen en even hebben gekletst met ze, ben ik naar mijn kamer gegaan en ben ik bezig geweest om mijn spullen uit te pakken en ben ik gaan slapen.